بهترین فیلم های برنده‌ نخل طلای کن | از راننده تاکسی تا خواب زمستانی

به گزارش روزپلاس، جشنواره فیلم کن یک جشنواره‌‌ی هنری و سالانه است که در کنِ فرانسه شهری در جنوب این کشور برگزار می‌شود. این فستیوال یکی از سه رویداد بزرگ سینمایی اروپا در کنار جشنواره‌های ونیز ایتالیا و برلین آلمان است. کن در سال ۱۹۴۶ به‌طور رسمی با کمک آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها آغاز بکار کرد اما تاریخ واقعی شروع جشنواره را به دهه‌ی ۳۰ میلادی می‌توان نسبت داد. شروع این جشنواره‌ی فرانسوی تا حد زیادی  به تمایل کشور فرانسه برای رقابت با جشنواره ونیز ایتالیا برمی‌گردد، زمانی که انگیزه‌ها و ایده‌های فاشیستی موسولینی روی برگزیدگان آثار این جشنواره سایه انداخته بود.از زمان تاسیس این جشنواره تا سال ۱۹۵۴ جایزه‌ای تحت عنوان نخل طلا وجود نداشت تا اینکه در سال ۱۹۵۵ برای اولین بار سمبل شهر کن، یعنی برگ درخت نخل با جنسی از طلای ۲۴ عیار به‌عنوان بزرگترین جایزه‌ی این رویداد به فیلمسازان اهدا شد. جشنواره فیلم کن، سیاست‌های متفاوتی را نسبت به جایزه‌ی اسکار دنبال می‌کند. کن به‌دنبال فیلم‌های هنری و آن دسته از آثاری می‌گردد که برای تجربه‌ی مسائل جدیدی آمده باشند. فیلم‌هایی که روایت‌هایشان خط‌قرمزها را رد کرده و یا از آن جهانی خارج از اروپا و مردمانش است. کن هر ساله پذیرای کارگردانان بسیاری از نقاط مختلف دنیا است، فیلمسازانی که آثارشان در سینمای تجاری، چندان شناخته شده نیستند ولی از لحاظ هنر سینما استحقاق تحسین‌های فراوانی را خواهند داشت.

- فیلم فیل
فیلم Elephant
کارگردان: گاس وس سنت بازیگران: ادریک دولن سال انتشار: ۲۰۰۳
خلاصه دستان: در دبیرستانی در آمریکا دانش‌آموزان در حال انجام فعالیت‌های روزانه‌ی خود هستند و هیچ چیز غیرعادی در این میان وجود ندارد. اما در پس این آرامش قرار است اتفاقی بیفتد که زندگی همه را دگرگون کرد.                                

Elephant، درامی روانشناختی است که در دبیرستان خیالی وات در حومه پورتلند اورگان می‌گذرد. این فیلم که براساس قتل‌عام دبیرستان کلمباین در سال ۱۹۹۹ تولید شد، دومین قسمت از سه‌گانه مرگ ون سنت است که هر سه براساس رویدادهای واقعی ساخته شده‌اند. فیل در ابتدا قرار بود به‌عنوان مستند قتل عام دبیرستان کلمباین تولید شود که درنهایت وس سنت به‌خاطر پتانسیل دراماتیک این اتفاق واقعی، نظرش را تغییر داد و به سمت ساخت یک درام پیش رفت. قبل از شروع فیلمبرداری، فیلمنامه‌ای برای روایت وجود نداشت و فیلمنامه‌ی نهایی نیز در طول فیلمبرداری با یکسری بداهه‌ها از سمت بازیگران شکل گرفت.
فیل نمایشی درخشان و عمیقا تاثیرگذار است که تلاشی شجاعانه برای درک روحیات نوجوانان امروزی انجام می‌دهد. وس سنت سعی نمی‌کند که حادثه‌ی کلمباین را توضیح دهد و یا دلایل آن را کشف کند. فیلم او به‌جای اینکه پاسخ‌های ساده‌ای به ما بدهد، رویکرد خود را بر گریزان بودن حقیقت و میل سیری‌ناپذیر ما به دانستن بیشتر نسبت به اتفاقات پیرامون و روحیات نوجوانان استوار می‌کند. دوربین در این فیلم یک ناظر مستقل است و قدرت فیلم در نوع نگاه آن نهفته است، به‌همین دلیل فیل تبدیل به یک روایت سبک و جذابی می‌شود که از قراردادهای مرسوم در حال سرپیچی کردن است.